Zawieranie znajomości w internecie. TAK czy NIE ??

Źródło: [link]

Internet. Niby jedno słowo, jedna.. rzecz? A taka moc. Bo kto w dzisiejszych czasach nie używa internetu? Chociażby tylko po to, żeby sprawdzić rozkład jazdy albo najnowsze informacje ze świata. Ktoś mógłby odpowiedzieć, że noworodki i starsze pokolenie z niego nie korzystają. Aczkolwiek fakt, że co raz to młodsze dzieciaczki biegają ze smartfonami a ściągnięcie gry z internetu nie jest dla nich najmniejszym problemem (gdybym nie widziała na własne oczy, nie uwierzyłabym) potwierdza tylko ten fakt, że internet towarzyszy nam na każdym kroku. Być może towarzyszy nam nawet za często. Oprócz tego, że oferuje nam miliard możliwości komunikowania się z ludźmi, to jeszcze jest "nieocenioną" skarbnicą wiedzy i wydaje nam się, że często nie moglibyśmy się bez niej obejść. Bo jak napisać wypracowanie, esej, reportaż, skoro najpierw nie znajdziemy jakiegoś natchnienia w internecie.  

No ale ja nie o tym.  Jak już wspomniałam internet daje nam niezwykłą szansę komunikowania się ze światem. I to nie z tym najbliższym, ale całym. Nie z najbliższymi znajomymi i rodziną, ale w zasadzie ze wszystkimi. Możemy skorzystać z wielu opcji. Chcesz rozmawiać z koleżanką? Nie ma problemu, komunikatorów i portali społecznościowych jest wiele. Chcesz znaleźć chłopaka? Oczywiście znajdziesz wiele "sympatycznych" fotek i innych ambitniejszych stron. Chcesz poćwiczyć język obcy? Również nie jest to problemem, ponieważ oprócz stron, na których możesz poczytać o gramatyce, znaleźć słówko w internetowym słowniku, możemy nawet znaleźć stronę, na której możemy komunikować się z ludźmi z całego świata. I jak tu nie oszaleć od nadmiaru możliwości? A tym samym nie uzależnić od internetów. 

I właściwie jak to jest z tymi internetowymi znajomościami? Dać się zwariować, czy raczej dać sobie na wstrzymanie? No cóż. Z własnego doświadczenia (ah.. zabrzmiało filozoficznie) wiem, że... takie znajomości to czasem super sprawa, czasami... jedno wielkie nieporozumienie. Uważam, że internet daje nam idealną możliwość "spotkania" kogoś o takich samych pasjach. Często taka osoba może być z drugiego końca Polski (cześć Asia :D), a być może, o ile będziemy mieć szczęście, nawet z innego państwa. Fajnie jest znać kogoś, kto ma brzydko mówiąc fioła na tym samym punkcie co my. W takich przypadkach  nie jest problemem fakt, że jeszcze nigdy nie widziało się tej osoby "na żywo". Pasja często pomaga nam znaleźć znajomych.. może przyjaciół. I choć można by komuś zarzucić, że ludzi, którzy lubią te same rzeczy można spotkać również na żywo, bez konieczności niszczenia sobie wzroku przed komputerem... muszę przyznać, że ten argument jest dobry, ale dzięki takim internetowym znajomościom (o ile jesteśmy w 100% pewni, że osoba ze zdjęć to naprawdę ta sama osoba, która siedzi po drugiej stronie), możemy podróżować i realizować nasze pasje wspólnie. Bo czemu nie :) Nawet jeśli tą pasją jest chęć podszkolenia się w językach obcych. Pod warunkiem, że ta druga osoba również chce się w nich "szkolić". Czasami też może z tego wyjść coś naprawdę fajnego. Mam na myśli... znajomość :)

Bo jeśli chodzi o szukanie miłości w internetach... Oczywiście szansa jest, ale jest to jak granie w toto lotka. Ktoś tam zdobędzie sobie trójkę, a nieliczni mają szansę zgarnąć całą pulę. Wiele dziewczyn jest brzydko mówiąc naiwnych.. lub po prostu, potrzebują miłości i nazbyt ufają ludziom (z tym ostatnim to tak.. mówię o sobie również), to miękną im kolana od komplementów, jakie często piszą faceci. Nie zdajemy sobie sprawę, że być może 99% z nich pisze tak do każdej dziewczyny, która mu w internetach, na tych magicznych portalach chciała odpisać. No cóż.. Często takie znajomości sprowadzają się tylko do jednego.. If you know what i mean.. Niektórym to może i odpowiada, ale z pewnością nie wszystkim. Najzabawniejsze jest to, że nawet pewną stronę, której głównym celem jest poprawianie swoich językowych zdolności, wielu ludzi również traktuje jako portal randkowy. Nie wspominając o osobach z krajów arabskich (choć osobiście nic do nich nie mam, szacunek przede wszystkim, a że stanowią czasem realne zagrożenie, to ostatecznie ludzie, którzy są odpowiedzialni za duże zło na tym świecie nie byli muzułmanami, no ale ja nie o tym), którzy w większości przypadków szukają drugiej połówki w Europejczykach, albo jeszcze dalej. Jednym to będzie odpowiadać, innym nie.

Jaki jest z tego wniosek? Najrozsądniejszy jest taki, że jeśli chcemy kogoś poznać (miłość np.), powinniśmy ruszyć cztery litery sprzed komputera i wyjść do ludzi. Brzmi logicznie. Jednak z drugiej strony fajnie jest czasem poznać kogoś z innego państwa (a nawet i innego miasta, żaden problem), innej kultury itd. To też w pewnym stopniu poszerza nasze horyzonty i.. wiedzę :) Ale wychodzę z założenia, że wszystko z umiarem. Pierwsza spotkana w internecie osoba nie będzie od razu naszym najlepszym przyjacielem, pierwszy chłopak/ dziewczyna nie będzie od razu naszym mężem/ żoną. Zdrowy rozsądek przede wszystkim. I choć wiara w ludzi jest czymś dobrym, to często daje też kopniaka w tyłek. Oczywiście powinniśmy ufać ludziom, ale tym.. właściwym, a nie komuś kogo znamy od kilku godzin i wydaje nam się, że to jest to. :)

A wy co o tym myślicie? Internet to dobre miejsce na znalezienie przyjaźni, miłości itp?